«Το Μεγάλο Δείπνο και η Νέα Διαθήκη της Σωτηρίας» - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

 

«Το Μεγάλο Δείπνο και η Νέα Διαθήκη της Σωτηρίας»

 (Λουκάς 14:16-24)

Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Την δεύτερη Κυριακή πριν από τα Χριστούγεννα —την Κυριακή των Προπατόρων— η Εκκλησία μάς προσκαλεί να ακούσουμε την παραβολή του Μεγάλου Δείπνου. Η παραβολική αυτή ιστορία είναι μία πρόσκληση ζωής, ένα κάλεσμα αγάπης, και ταυτόχρονα μια υπενθύμιση της ευθύνης του ανθρώπου να ανταποκριθεί στο γεγονός της σωτηρίας που προσφέρει ο Χριστός.

Ο ευαγγελιστής Λουκάς τοποθετεί την περικοπή αυτή σε ένα δείπνο Φαρισαίου άρχοντος, σε κάποια πόλη της Ιουδαίας, καθώς ο Ιησούς πορευόταν προς την Ιερουσαλήμ. Εκεί ο Κύριος, προσκεκλημένος σε Δείπνο Σαββάτου, απευθύνει την διδασκαλία Του στους υπερήφανους Φαρισαίους. Οι συνδαιτυμόνες του ήταν άνθρωποι του Νόμου, “οι πρώτοι” του Ισραήλ, αυτοί που θεωρούσαν ότι είχαν εξασφαλισμένη τη θέση τους στη βασιλεία του Θεού. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Χριστός διηγείται την παραβολή, όχι για να τους προσβάλει, αλλά για να τους καλέσει σε μετάνοια, δείχνοντάς τους πως η σωτηρία δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο συγκεκριμένης ομάδας, αλλά πρόσκληση ανοιχτή σε όλους.

Ο Κύριος παρομοιάζει την Βασιλεία Του με ένα μεγάλο δείπνο στο οποίο καλούνται πολλοί. Όταν όμως ήρθε η ώρα, οι καλεσμένοι αρνήθηκαν με ανόητες προφάσεις: άλλος είχε αγοράσει χωράφι, άλλος βόδια, άλλος είχε νυμφευθεί γυναίκα. Τότε ο οικοδεσπότης —εικόνα του Θεού Πατέρα— κάλεσε άλλους: τους φτωχούς, τους τυφλούς, τους χωλούς και τους περιφρονημένους. Έτσι ο οίκος Του γέμισε, διότι το σχέδιό Του δεν ματαιώνεται ποτέ.

Αναγνώσματα Ευαγγελίου και Αποστόλου Κυριακής 14/12/2025 και Θεία Λειτουργία

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ΛΟΥΚΑ, 14, 16-24

Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ῎Ανθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς·	Είπε ο Κύριος αυτή την παραβολή: Ένας άνθρωπος ετοίμασε μεγάλο δείπνο και κάλεσε πολλούς.
καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ῎Ερχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα.	Όταν ήρθε η ώρα του δείπνου, έστειλε το δούλο του να πει στους καλεσμένους: “ελάτε, όλα είναι πια έτοιμα”.
Καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. ῾Ο πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ᾿Αγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.	Τότε άρχισαν, ο ένας μετά τον άλλο, να βρίσκουν δικαιολογίες: Ο πρώτος του είπε: “έχω αγοράσει ένα χωράφι και πρέπει να πάω να το δω· σε παρακαλώ, θεώρησέ με δικαιολογημένον”.
Καὶ ἕτερος εἶπε· Ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.	Άλλος του είπε: “έχω αγοράσει πέντε ζευγάρια βόδια και πάω να τα δοκιμάσω· σε παρακαλώ, δικαιολόγησέ με”.
Καὶ ἕτερος εἶπε· Γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν.	Κι ένας άλλος του είπε: “είμαι νιόπαντρος και γι’ αυτό δεν μπορώ να έρθω”.

ΕΡΩΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ - π. Δημητρίου Μπόκου

ΕΡΩΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ

π. Δημητρίου Μπόκου

Εντύπωση προκαλεί ότι μας προσκαλεί σε μέγα δείπνο ο Θεός, αλλά εμείς προσπαθούμε πάση θυσία να το αποφύγουμε. Εκείνος μας υπόσχεται χαρά και καλοπέραση, εμείς, κολλημένα στα δικά μας, προτιμάμε τη μιζέρια μας. Και οι δικαιολογίες μας; Πραγματικά για κλάματα. Προφασιζόμαστε δουλειές, φροντίδες και διάφορα (Κυριακή ΙΑ΄ Λουκά).

Ανάμεσα στις «σημαντικές» αιτίες που προβάλλουμε για να δικαιολογήσουμε την αποχή μας από το πλούσιο και πανευφρόσυνο τραπέζι του Θεού, είναι και το «γυναίκα έγημα». Η οικογένεια. Οι μέριμνες για τη συντήρηση και την προκοπή της δεν μας αφήνουν περιθώριο για ενασχόληση με τον Θεό.

Η οικογένεια όμως μας δόθηκε για καλό. Έπλασε ο Θεός την Εύα από την πλευρά του Αδάμ και την έφερε μπροστά του για να τον βοηθάει στον μεγάλο σκοπό του, όχι να τον εμποδίζει. Να τον συντροφεύει στη μεγάλη του προσπάθεια για τη θέωση. Τους ευλόγησε και τους δύο να κάνουν παιδιά και να τα χαίρονται. Να τα έχουν συνοδούς στην πορεία τους προς τον έσχατο προορισμό τους, να φτάσουν όλοι μαζί στη Βασιλεία του Θεού.

ΔΥΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

ΔΥΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

 «Λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου. Πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί» (Λουκ. 14, 24 και Ματθ. 22, 14)

«Γιατὶ σᾶς βεβαιώνω πὼς κανένας ἀπὸ κείνους ποὺ κάλεσα δὲν θὰ γευτεῖ τὸ δεῖπνο μου. Γιατί, πολλοὶ εἶναι οἱ καλεσμένοι, λίγοι ὅμως οἱ ἐκλεκτοί». 

            Οι περισσότεροι από εμάς δεν θα δυσκολευόμασταν να ομολογήσουμε ότι θα μας άρεσε η πρόσκληση από κάποιον επιφανή, με δύναμη στην κοινωνία, σε ένα δείπνο. Θα κολακευόμασταν, θα αισθανόμασταν ότι το πρόσωπό μας έχει αξία, διότι για να μας καλέσουν, σημαίνει ότι θεωρούμαστε σημαντικοί. Θα το σκεφτόμασταν πολύ σοβαρά να μην πηγαίναμε σε ένα τέτοιο δείπνο. Μάλλον θα θεωρούσαμε ως απώλεια μιας μεγάλης ευκαιρίας να δείξουμε ποιοι είμαστε μία τέτοια άρνηση. 

            Η παραβολή του Μεγάλου Δείπνου μάς δείχνει ότι για τον Θεό είμαστε μοναδικής αξίας. Είμαστε, άλλωστε, οι πλασμένοι κατ’ εικόνα Του. Είμαστε τα παιδιά Του και ο Πατέρας θέλει, ακόμα κι αν αυτά έχουν μεγαλώσει και ζούνε την ελευθερία τους, να τα συναντήσει. Η πόρτα του σπιτιού Του είναι ανοιχτή. Δεν φέρεται σε αυτά ως ο κύριος προς τους υπηρέτες, αλλά ως ισότιμα πρόσωπα, τα οποία ταιριάζει να είναι καθισμένα μαζί Του στο ίδιο τραπέζι, για να μοιραστούν όχι μόνο την υλική τροφή, αλλά την κοινωνία της αγάπης. Όμως, σ’ αυτό το δείπνο της Βασιλείας, τη Θεία Λειτουργία, όπου συναντιόμαστε με τον Θεό στο πρόσωπο του Χριστού, γνωρίζουμε διά του Χριστού τον Πατέρα και εν Αγίω Πνεύματι ζούμε την μεταβολή των  Τιμίων Δώρων, του Άρτου και του Οίνου, σε Σώμα και Αίμα Χριστού, για να κοινωνήσουμε, για να γίνουμε ένα με τον Θεό και ένα με τον πλησίον μας, όποιος κι αν είναι αυτός, η ελευθερία μας μάς σπρώχνει να αρνηθούμε την πρόκληση.

ΤΟ ΜΕΓΑ ΔΕΙΠΝΟ - π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

ΤΟ ΜΕΓΑ ΔΕΙΠΝΟ

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

«·…ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καί ἐκάλεσε πολλούς».

Ὁ Τριαδικός Θεός γιά νά διδάξει ἐμφανῶς τούς θησαυρούς καί τόν πλοῦτο τῆς χρηστότητός Του, ἑτοίμασε μεγαλοπρεπές δεῖπνο καί ἐκάλεσε κατ’ ἀρχήν τούς Ἰουδαίους, κυρίως τούς διδασκάλους τοῦ Νόμου. Δικαίως ὁ Δεσπότης Υἱός, τοῦ δικαίου Πατρός, θέλησε τήν πηγή τῆς ἀκτίστου Χάριτος, ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος Αὐτοῦ, νά εἰσάγει εἰς τό πνευματικόν στάδιον τούς κατά σάρκα ἀρχηγέτας ὁμοεθνεῖς Του.

Κυοφορούμενος ὁ Θεάνθρωπος ἐν γαστρί τῆς Θεοτόκου Μαρίας, ἀφοῦ ἔλαβε Δούλου μορφήν, θέλησε ὑπερφυῶς νά ἀναπλάσει τό πλάσμα Του, χαρίζοντας παγκλήρως τό πρῶτον κάλλος καί τήν ἀρχικήν εὐπρέπειαν. Τό πανσθενές Πνεῦμα τοῦ Πατρός, μέ θεῖες προφητεῖες, ἔστειλε ἀπεσταλμένους στόν κόσμο, μέ τελευταῖον τόν Ἅγιον Ἰωάννη τόν Βαπτιστήν, γιά νά ἑτοιμάσουν τάς ὁδούς τάς εὐθείας τοῦ Κυρίου.

 Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Πατρός ἦλθε καί ἔλαβε τήν ἀνθρωπίνῃ φύσιν διά νά εἴπη ὁ Ἴδιος, προφορικά μέ εὐγένεια καί καλοσύνη, τήν δόξα καί τήν χαρά πού περιμένει τούς μετέχοντας στό μεγαλοπρεπές Δεῖπνο· ἤτοι στήν αἰώνιον Βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Τοῦ λόγου τό ἀληθές, δηλαδή ὅτι ἔτεινε χεῖρα βοηθείας κατ’ ἀρχήν στούς διδασκάλους τῶν Ἰουδαίων, φαίνεται καθαρά στήν συνάντηση καί στή συζήτηση πού εἶχε ὁ Χριστός μέ ἄνθρωπον ἐκ τῆς τάξεως τῶν Φαρισαίων πού ὀνομάζετο Νικόδημος.

πρόσκληση σε Δείπνο - Κυριακή 14 Δεκεμβρίου - Δημήτριος Τσαντήλας

 Ο Δημήτριος Τσαντήλας, ομότιμος καθηγητής χειρουργικής Α.Π.Θ. και θεολόγος, αναλύει τα νοήματα της ευαγγελικής περικοπής.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΕΙΠΝΟ - ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΕΙΠΝΟ (Λουκ. 14, 16-24)

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Κήρυγμα στην Αμμουδιά, στις 13/12/1998)

 
Δικαιολογίες που δεν πιάνουν
 
Η σημερινή μέρα, θεωρείται μία από τις μεγάλες γιορτές της Εκκλησίας μας. Για ένα και μοναδικό λόγο. Διότι διαβάζεται το Ευαγγέλιο του «Μεγάλου Δείπνου». Όπως έχουμε την Κυριακή του τελώνη και του φαρισαίου, την Κυριακή της Κρίσεως, την Κυριακή του ασώτου που είναι μεγάλες γιορτές στην Εκκλησία, γιατί διαβάζεται το συγκεκριμένο Ευαγγέλιο που αναφέρεται σε γεγονότα ή σε πρόσωπα, που τόσα έχουν να μας διδάξουν για τη σχέση μας με τον Χριστό, έτσι και η σημερινή Κυριακή είναι μεγάλη εορτή, γιατί διαβάζεται το Ευαγγέλιο που μας λέει ότι:
Ένας άνθρωπος έκανε τραπέζι. Εκάλεσε πολλούς. Και ετοίμασε ωραία φαγητά. Αλλά όταν ήλθε η ώρα του γεύματος, άρχισαν όλοι οι καλεσμένοι να λένε δικαιολογίες για να μην πάνε.
Ένας είπε: «Αγρόν αγόρασα, και πάω να τον δω». Άλλος: «Αγόρασα πέντε ζευγάρια βόδια και πάω να τα δοκιμάσω». Ο τρίτος είπε: «Παντρεύτηκα...». Και δεν πήγε κανένας. Εξετάζοντας τις δικαιολογίες τους, όταν πρόκειται για ένα συνηθισμένο κάλεσμα σε φαγητό, είναι δικαιολογίες σοβαρές. Γιατί όλα είναι επίγεια. Και τα φαγητά τού ανθρώπου που τους κάλεσε και οι δουλειές των καλεσμένων. Άμα το ζήτημα ήταν: «Τι προτιμάς; Το φαγητό ή τη δουλειά;». Θα έπρεπε να πούμε ότι, αφού η δουλειά είναι καθήκον, είναι πάνω από το φαγητό. Και καλά έκαναν και δεν πήγαν.

«Ἀνάγκασον εἰσελθεῖν» - Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«Ἀνάγκασον εἰσελθεῖν»   (Λουκ. 14,23)

 Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ἦρθα, ἀγαπητοί μου, σήμερα κ᾿ ἐγὼ στὴν ἐκκλησία. Γιατί ἦρθα; Γιατὶ ἄκουσα, ὅτι ἡ Ἐκκλησία κάνει δεξίωσι. –Μὰ τί ἔπαθες; ἐ­πι­τρέπεται νὰ λές, ὅτι ἡ Ἐκκλησία κάνει δεξι­ώσεις;… Σᾶς ὁμιλῶ μὲ τὴ γλῶσσα τοῦ κόσμου, γιὰ νὰ μὲ καταλάβετε. Ναί, δεξίωσι κάνει ἡ Ἐκ­κλησία καὶ στὸ τέλος μοιράζει δῶρα ἀνεκ­τίμητα· δῶρο ἄλφα, δῶρο βῆτα – δὲν ξέρω ποιό θὰ διαλέξετε. –Παράξενα μᾶς τὰ λές… Λοι­πὸν σᾶς ἐρωτῶ· Πιστεύετε; Ἂν πιστεύετε, μέ­σα στὴν ἐκκλησία γίνεται κάτι πολὺ πιὸ μεγά­λο ἀπὸ τὶς δεξιώσεις ποὺ κάνουν οἱ ἐπίσημοι στὰ μέγαρα καὶ στὰ κοσμικὰ σαλόνια. Ἡ ἐκκλη­σία, ὅπως ἔλεγε ἕνας ἅγιος δεσπότης, ὁ Καλα­βρύτων Τιμόθεος, εἶνε τὸ σαλόνι τοῦ Θεοῦ. Τί γίνεται ἐκεῖ; Ἂν εἴχαμε αὐτιὰ καὶ μάτια πνευματικά, θὰ νιώθαμε αὐτὸ ποὺ λέει τὸ ἀπολυτί­κιο τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος· «…Καὶ ἐν τῷ μέλ­πειν τὰς ἁγίας σου εὐχὰς ἀγγέλους ἔσχες συλ­λειτουργοῦντάς σοι, ἱερώτατε»· τὴν ὥρα, λέει, ποὺ λειτουργοῦσε, γέμιζε ὁ ναὸς ἀπὸ ἀγγέλους. Ἀλλ᾿ ἐμεῖς μὲ τέτοια μάτια, ποὺ ὅλη νύχτα μο­λύνονται ἀπὸ τὴν τηλεόρασι, τί νὰ δοῦ­με;

Η Εκκλησία δεν νικιέται με κοσμικά όπλα Μητροπολίτη Γέροντος Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ

Η Εκκλησία δεν νικιέται με κοσμικά όπλα

Μητροπολίτη Γέροντος Χαλκηδόνος Εμμανουήλ

Διανύουμε, είναι η αλήθεια, έναν ακόμη βαρύ χειμώνα. Όμως, αυτό που παγώνει τις ψυχές μας περισσότερο και από το κρύο, είναι το πνευματικό ψύχος της εποχής. Ενώ η Μήτηρ Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, πιστή στον ρόλο της ως θεματοφύλακας της τάξης και της ενότητας, ετοιμαζόταν να γιορτάσει τη μεγάλη επέτειο των 1.700 ετών από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας, μαζί με τον Προκαθήμενο της Πρεσβυτέρας Ρώμης και τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας, βλέπουμε με θλίψη κινήσεις που ανακαλούν μνήμες από σκοτεινές, διχαστικές εποχές.

Η πρόσφατη σύναξη στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, εκείνη η «στρογγυλή τράπεζα» που στήθηκε υπό την προστασία κοσμικών και πολιτικών παραγόντων, αποτελεί μια τραγική αλλοίωση του εκκλησιαστικού φρονήματος. Πρόκειται για κάτι πολύ βαθύτερο από μια απλή παραφωνία. Στο στόχαστρο αυτών των μεθοδεύσεων βρίσκεται ξεκάθαρα το Παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής. Η εισβολή στη δικαιοδοσία ενός αρχαίου Θρόνου, μέσω της ίδρυσης αντικανονικών «εξαρχιών» και της εξαγοράς ιερέων με όπλο το χρήμα, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Τέτοιου είδους ενέργειες, όπως η εισπήδηση ή η δημιουργία παρασυναγωγών, έχουν βαρύνοντα χαρακτήρα κατά την πατερική και κανονική μας παράδοση.

Δημητριάδος Ιγνάτιος: «Η ανανέωση της Χριστιανικής μαρτυρίας σε μια Ευρώπη που αλλάζει» – Ομιλία σε Ημερίδα για τον ρόλο του Χριστιανισμού στη σύγχρονη Ευρώπη

Στην Ημερίδα, που διοργάνωσε το Γραφείο της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος παρά τη Ευρωπαϊκή Ένωση, σε συνεργασία με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, και η οποία πραγματοποιήθηκε σήμερα στην Αθήνα, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εξωτερικών, με θέμα «Ο ρόλος του Χριστιανισμού σε μια Ευρώπη που αλλάζει», μίλησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος με θέμα: «Η ανανέωση της Χριστιανικής μαρτυρίας σε μια Ευρώπη που αλλάζει».

Ολόκληρη η ομιλία του Σεβασμιωτάτου έχει ως εξής:

 Όταν γίνεται λόγος σήμερα για την  «Ευρώπη που αλλάζει», μιλάμε για μια πολιτική, πολιτισμική, κοινωνική και θρησκευτική πραγματικότητα που μεταβάλλεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Κι αν θέλουμε να καταλάβουμε πού καλούμαστε να σταθούμε, ίσως χρειάζεται να θυμηθούμε μερικούς σταθμούς αυτής της πορείας μεταβολής.

Από τα μέσα του 20^ου αι. η Ευρώπη προσπάθησε να σταθεί και πάλι στα πόδια της πάνω στα ερείπια δύο καταστροφικών πολέμων και του Ολοκαυτώματος. Από αυτές τις πληγές γεννήθηκε η επιθυμία για ειρήνη, δημοκρατία και ευρωπαϊκή ενοποίηση. Η πραγματικότητα όμως επεφύλασσε έναν νέο ψυχροπολεμικό διχασμό με το χωρισμό της ηπείρου σε δυο στρατόπεδα. Το 1990, με την πτώση των τειχών και την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, άνοιξε μια νέα εποχή κατά την οποία λαοί βγήκαν από την σκιά ολοκληρωτικών καθεστώτων, γνώρισαν την ελευθερία αλλά ταυτόχρονα και την ανασφάλεια ενός κόσμου με βαθιές κοινωνικές ανισότητες.

Η Εκκλησία είναι ένα «πέρασμα» - π. Αλέξανδρος Σμέμαν

Η Εκκλησία είναι ένα «πέρασμα»

π. Αλέξανδρος Σμέμαν

Πράγματι, από της σκοπιάς των Πατέρων η Εκκλησία εμφανίζεται πρωτίστως ως το δώρο της καινής ζωής. Αλλ^’ η καινή αυτή ζωή δεν είναι η ζωή της Εκκλη­σίας· είναι η ζωή του Χριστού εν ημίν, η ζωή ημών εν τω Χριστώ. Διότι η Εκκλησία δεν είναι ένα «ον», υπό την έννοια υπό την οποίαν ο Θεός ή ο άνθρωπος είναι «όντα», («ενυπόστατοι φύσεις», διά να χρησιμοποιήσουμε την αρχαία ορολογία). Η Εκκλησία δεν είναι μία νέα «φύσις», η οποία έρχεται να προστεθεί εις τας ήδη υφισταμένας φύσεις του Θεού και του ανθρώπου. Η Εκκλησία δεν είναι «ουσία». Το επίθετο καινός, εφαρμοζόμενο στην Εκ­κλησία (καινή ζωή, καινή κτίση) δεν σημαίνει μίαν οντολογική καινότητα, την εμφάνιση ενός «όντος» το οποίον δεν υπήρχε προηγουμένως· σημαίνει την λυτρωμένη, την ανανεωμένη και μεταμορφωμένη σχέση μεταξύ των μόνων «ουσιαστικών» όντων: του Θεού και της Δημιουργίας του. Όπως η Εκκλησία δεν έχει δική της «υπόσταση», δικό της «πρόσωπο», άλλην από την «υπόσταση» ή το «πρόσω­πο» του Χριστού και των ανθρώπων οι οποίοι την αποτελούν, παρομοίως δεν έχει και δική της «φύση», διότι απλούστατα η Εκκλησία είναι η καινή ζωή της παλαιάς φύσεως, που απολυτρώθηκε και μεταμορφώθηκε από τον Χριστό. Εν τω Χριστώ ο άνθρωπος και —διά του ανθρώπου— ολό­κληρος ο κόσμος ευρίσκουν την αληθινή ζωή των και γίνονται καινή κτίση, καινόν ον, Σώμα Χριστού.

Έτσι, στην εικονογραφική παράδοση της Ορθοδοξίας δεν υπάρχει εικόνα της Εκκλησίας, διότι η εικόνα προϋποθέτει κατ’ ανάγκην μίαν «ενυπόστατη φύση», την πραγματικότητα ενός ουσιαστικού και προσωπικού «όντος», και υπό την έννοια αυτή η Εκκλησία δεν είναι «ον». Εν τούτοις κάθε εικόνα, η εικόνα του Χριστού, της Θεοτόκου, οιουδήποτε αγίου, θεωρείται πάντοτε και κατ’ ουσίαν ως εικόνα της Εκ­κλησίας, διότι εικονίζει και περιγράφει την καινή ζωή ενός όντος, την πραγματικότητα της μεταμορφώσεώς του εν τω Χριστώ, την αλήθεια της διαβιβάσεώς του στον «καινό αιώνα» του Αγίου Πνεύ­ματος, ο οποίος αποτελεί ακριβώς την φανέρωση της Εκκλησίας.

Η έσχατη επιλογή, η υπηρεσία, η θυσία... - π. Αλέξανδρος Σμέμαν

π. Αλέξανδρος Σμέμαν

Παρασκευή, 13 Δεκεμβρίου, 1974

Στοχαζόμενος τις έντονες συζητήσεις γύρω από τον Σολζενίτσιν, σκέφτομαι πως κάθε συζήτηση είναι, πριν απ' όλα, μια συζήτηση για την ιεραρχία των αξιών, για τον θησαυρό της καρδιάς, για το «εν, ου εστί χρεία».

Όταν σκέφτομαι τη δική μου ζωή, προσπαθώ να θυμηθώ πως το «εν, ου εστί χρεία» έχει συλλάβει τη δική μου καρδιά· -Μέσα από τη μητέρα μου, την Εκκλησία, τις φιλίες, την εμπειρία ενός «άλλου» οράματος, ενός μυστικού φωτός, μιας επιθυμίας, της χαράς ως του ίδιου του υλικού της ζωής. Κατόπιν δοκιμές, εμβάθυνση κατά την παραμονή στο Ινστιτούτο του αγίου Σεργίου, μέσα από τη συνεπακόλουθη, αποσπασματική εμπειρία της Εκκλησίας· κατόπιν η σύνθεση: κοσμική, ιστορική, εκκλησιολογική. Κατόπιν η Ρωσία: πως εμφανίζεται σ' ένα παιδί της διασποράς η «συνάντηση» με τη Ρωσία, με το πνεύμα και τον πολιτισμό της;

Iωάννης Δαμασκηνός - Περί του Τρισαγίου ύμνου - Παντελή Αντ. Τομάζου

Iωάννης Δαμασκηνός - Περί του Τρισαγίου ύμνου

Υπό Παντελή Αντ. Τομάζου

Θεολόγου – Υποψηφίου Διδάκτορος Δογματικής Θεολογίας στο ΕΚΠΑ

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΣΤΟΝ ΨΑΘΟΠΥΡΓΟ ΠΑΤΡΩΝ

 Με εκκλησιαστική λαμπρότητα και την ευλάβεια των πιστών τελέσθηκαν, κατά το διήμερο 11 και 12 Δεκεμβρίου 2025, ο Πανηγυρικός Εσπερινός, ο Όρθρος και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Ενοριακό Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Ψαθοπύργου Πατρών, επί τη ιερά μνήμη του Θαυματουργού Αγίου.

Στον Πανηγυρικό Εσπερινό έλαβαν μέρος ο π. Νικόλαος Τερεζόπουλος και ο Πρωτοπρεσβύτερος και Προϊστάμενος του Ναού π. Γεώργιος Τζώλας, πλαισιώνοντας την Ιερά Ακολουθία με κατάνυξη.

Των Ιερών Ακολουθιών προεξήρχε και κήρυξε με θεολογική πληρότητα και πατρικούς λόγους ο Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης της Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν κ. Χριστόφορος Μυτιλήνης, ο οποίος απηύθυνε λόγους πνευματικής οικοδομής προς το πολυπληθές εκκλησίασμα.

Θαυμαστή Εμφάνιση των Αγίων Ευστρατίου, Αυξεντίου, Ευγενίου, Μαρδάριου και Ορέστη σε μετόχι της Νέας Μονής Χίου - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Θαυμαστή Εμφάνιση των Αγίων Ευστρατίου, Αυξεντίου, Ευγενίου, Μαρδάριου και Ορέστη σε μετόχι της Νέας Μονής Χίου

Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Αυτοί οι Άγιοι έζησαν στα χρόνια του Διοκλητιανού και του Μαξιμιανού, των ασεβών βασιλέων, κατά το έτος 296.

Δεν μπορώ να αποσιωπήσω το χαριέστατο θαύμα, που έκαναν αυτοί οι Άγιοι πέντε Μάρτυρες σε ένα Μετόχι της Νέας Μονής της Χίου, το οποίο τιμάται στο όνομα των πέντε αυτών Αγίων Μαρτύρων. Όπως το διηγείται αυτό ο ευλαβής εκείνος Νικόλαος ο Μαλαξός ο πρωτοπαπάς Ναυπλίου. Γι’ αυτό το αναφέρω εδώ με συντομία για χάρη των φιλοχρίστων. Το Μετόχι αυτό προμηθεύεται και διοικείται σε όλα τα απαραίτητα και αυτής της ετήσιας μνήμης των Αγίων από το ανωτέρω Μοναστήρι της αγίας Μονής. Συνέβη όμως μία φορά να γίνει πάρα πολύ δυνατή κακοκαιρία, τον καιρό της εορτής των Αγίων, ώστε από το πολύ το χιόνι που έπεσε, όχι μόνο δεν μπόρεσαν να κατέβουν οι Πατέρες του Μοναστηρίου και να φέρουν τα απαραίτητα για την εορτή κατά την συνήθεια, αλλ’ ούτε οι άνθρωποι της χώρας μπόρεσαν να έλθουν στην Εκκλησία από το υπερβολικό ψύχος Στον εσπερινό, πήγαν μερικοί, στον όρθρο όμως μόνος ο εφημέριος πήγε στην Εκκλησία. Και αφού άναψε τα κανδήλια, χτύπησε το σήμαντρο και έβαλε «ευλογητός» για να διαβάσει την Ακολουθία.

Ποιος τολμά;

Χρειάζεται μεγάλη γενναιότητα

για να τολμάς να είσαι ο εαυτός σου.

Ευγένιος Ντελακρουά

Δεν λέμε αυτό που πιστεύουμε.

 

 «Και η μεγαλύτερη τραγωδία της εποχής μας 

είναι ότι δεν ακούμε τις συνειδήσεις μας. 

Δεν λέμε αυτό που πιστεύουμε. 

Άλλο νιώθουμε και άλλο κάνουμε».

Vasily Grossman

Τι δουλειά έχουν οι πυροσβέστες σε ένα νοσοκομείο παίδων;

 "Τα καλά νέα" π. Σπυρίδων Ράπτης

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΑΓΓΟΥΡΑ ΠΑΤΡΩΝ - ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ / ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

 

Αφιέρωμα στα τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή με τη Μικτή Χορωδία Ι. Ν. Αγίου Ιωάννη Ρέντηστο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…»

Αφιέρωμα στα τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή με τη Μικτή Χορωδία Ι. Ν. Αγίου Ιωάννη Ρέντηστο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…»

Ήταν ένας αθόρυβος ποιητής της μελωδίας. Ένας δημιουργός που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα χωρίς να ζητήσει ποτέ τίποτα. Ένας άνθρωπος που χάρισε στην Ελλάδα μια μουσική κληρονομιά γεμάτη φως. ευαισθησία και ανθρωπιά.

Μουσικό αφιέρωμα στα τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή, με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από το θάνατο του, παρουσιάστηκε από τη Μικτή Χορωδία Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννη Ρέντη, την Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

Στη διδασκαλία, διεύθυνση και ενορχήστρωση ήταν η μαέστρος Μαρία Κάτσαρη και συνόδευσαν οι Δημήτρης Τσούνης στην αφήγηση και το τραγούδι, Λευτέρης Συμιανάκης στην κιθάρα, Λάμπρος Πανταζόπουλος στο μπουζούκι και η μαέστρος στο πιάνο.

Αγιολογική Διάλεξη για τον Άγιο Χριστόφορο τον Παπουλάκο στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Αγρινίου

Συνεχίζονται οι αγιολογικές διαλέξεις στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Αγρινίου, με γενικό τίτλο «Αγίων Επίσκεψις 2», οι οποίες είναι αφιερωμένες σε νεοφανείς Αγίους της εποχής μας.

Σκοπός των διαλέξεων αυτών είναι να αντληθούν  διδάγματα ζωής από Αγίους που έζησαν στα χρόνια μας, αντιστάθηκαν στο εκκοσμικευμένο πνεύμα της εποχής μας και απέδειξαν, ότι η Αγιότητα δεν είναι μια ξεπερασμένη υπόθεση του χθες, αλλά η διαχρονική εμπειρία της Εκκλησίας και η σταθερή προοπτική όλων μας

Την Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2025 και ώρα 6:00’ το απόγευμα, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Αγρινίου θα πραγματοποιηθεί η τρίτη αγιολογική διάλεξη, η οποία θα είναι αφιερωμένη στον Όσιο Μοναχό Χριστοφόρο τον Παπουλάκο, τον Απόστολο της Πίστεως και του Γένους, για τον οποίο θα μιλήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος.

Θεολογία και καθημερινότητα «Έφερα τη ζωή μου ως εδώ, στο Σημάδι ετούτο που παλεύει»

Η Ορθόδοξη Θεολογία συνομιλεί με τα ερωτήματα της καθημερινότητας

«Έφερα τη ζωή μου ως εδώ, στο Σημάδι ετούτο που παλεύει»

Προσπαθώντας να εφαρμόσουμε το «Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας». (Εβρ. 13,8), που αναφέρει ο Απόστολος Παύλος, είχαμε διοργανώσει προ διετίας, μία σειρά επτά διαδικτυακών συναντήσεων, ένα «Ελεύθερο Βήμα Προβληματισμού και Διαλόγου» πού απευθύνονταν σέ όλους, με τον γενικό τίτλο «Η Ορθόδοξη Θεολογία συνομιλεί με τα ερωτήματα της καθημερινότητας» και διαπιστώσαμε τη μεγάλη και ουσιαστική συμμετοχή ανθρώπων που ήθελαν να ακούσουν και να συμμετάσχουν σε μία ανοικτή συζήτηση, αλλά και την ανάγκη διαλόγου με τον κόσμο. 
Η δεύτερη φάση αυτής της προσπάθειας έχει ως τίτλο «Έφερα τη ζωή μου ως εδώ, στο Σημάδι ετούτο που παλεύει» και θεματολογία σχετική με τη συνάντηση της θεολογίας με την καθημερινότητα. Οι συναντήσεις απευθύνονται σε νέους, ζευγάρια, φοιτητές αλλά και γενικώς σε οποιονδήποτε επιθυμεί να συμμετέχει σε αυτή την πρωτοβουλία. 

Οι Άγιοι Μάρτυρες Ευστράτιος, Αυξέντιος, Ευγένιος, Μαρδάριος και Ορέστης (13 Δεκεμβρίου)

Οι πέντε αυτοί μάρτυρες ήταν Καππαδόκες κατά το γένος, στα χρόνια του Διοκλητιανού, που σέβονταν από τους προγόνους τους τον Χριστό κατά τρόπο όμως κρυφό. Ομολόγησαν με παρρησία κάποια στιγμή την πίστη τους, γι’ αυτό και υποβλήθηκαν σε πολυειδή βασανιστήρια από τον ηγεμόνα Λυσία. Και οι μεν τρεις πέθαναν στα βασανιστήρια, ο δε Ευστράτιος και ο Ορέστης επέζησαν και στάλθηκαν στη Σεβάστεια, στον διοικητή όλης της Ανατολής, τον Αγρικόλαο, ο οποίος διέταξε να ριχτούν στην πυρά, το 296, οπότε και τελειώθηκαν. Ήταν δε ο Ευστράτιος άνδρας λόγιος και κάτοχος της ρητορικής τέχνης, πρώτος από τους αξιωματικούς του Λυσία και με το αξίωμα του χαρτοφύλακα στην επαρχία του, αξίωμα που στα λατινικά λέγεται σκρινιάριος.

Μνήμη της Αγίας Μάρτυρος Λουκίας της Παρθένου (13 Δεκεμβρίου) - Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης

Αύτη ήτον από την Συρακούσαν πόλιν της νήσου Σικελίας, εν έτει σν’ [250], αρραβωνισμένη με άνδρα. Δια δε την ασθένειαν της αιμορροίας, οπού ηκολούθησεν εις την μητέρα της, επήγε μαζί με αυτήν εις την Κατάνην, δια να προσκυνήση το εκεί ευρισκόμενον λείψανον της Αγίας Αγάθης, και να παρακαλέση αυτήν ίνα ιατρεύση την μητέρα της από το πάθος της αιμορροίας. Πηγαίνουσα δε εκεί, βλέπει εις το όραμά της την Αγίαν Αγάθην. Η οποία, εις μεν την μητέρα της, έδιδε την ιατρείαν, εις αυτήν δε, επρόλεγε, πως έχει να μαρτυρήση δια τον Χριστόν. Όταν δε η μήτηρ της έγινεν υγιής, τότε εδιαμοίρασεν η Αγία όλα της τα υπάρχοντα εις τους πτωχούς, και ήτον ετοίμη και πρόθυμος δια να υπάγη να ομολογήση τον Χριστόν. Διαβαλθείσα λοιπόν εις τον άρχοντα Πασχάσιον από τον ίδιον αρραβωνιστικόν της, παρεστάθη εις αυτόν με ανδρίαν, και ομολόγησε τον Χριστόν. Ο δε άρχων επρόσταξε να δώσουν αυτήν εις πορνοστάσιον δια να την ατιμάσουν. Αλλ’ όμως αυτή με την θείαν δύναμιν εφυλάχθη καθαρά και δεν εμολύνθη.

Μνήμη των Οσίων Νεοφύτου, Ιγνατίου, Προκοπίου και Νείλου, των κτητόρων της Ιεράς Μονής Μαχαιρά (13 Δεκεμβρίου)

Σήμερα η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία τιμά τη μνήμη των μαρτύρων Ευστρατίου, Αυξεντίου, Ευγενίου, Μαρδαρίου και Ορέστου, καθώς και της αγίας Λουκίας της παρθένου. Επίσης, τιμούμε τους οσίους Νεόφυτο, Ιγνάτιο, Προκόπιο και Νείλο, κτήτορες της Ιεράς Μονής Μαχαιρά.
Ο Νεόφυτος ήλθε στη νήσο μας από την έρημο του Ιορδάνη με το συνασκητή Ιγνάτιο. Αργότερα, ο Ιγνάτιος με τον ασκητή Προκόπιο, πήγαν στην Κωνσταντινούπολη και ζήτησαν από το Μανουήλ τον Κομνηνό εισφορά και χρυσόβουλλο, για να κτίσουν την Μονή της Θεοτόκου. Κατόπιν, ήλθε στη Μονή ο μοναχός Νείλος, ο οποίος έγινε βοηθός του Ιγνατίου και έπειτα ηγούμενος. Ο Όσιος Νείλος οργάνωσε τη Μονή και άφησε εγγράφως «κανονικόν τύπον περί του κοινοβιακού πολιτεύματος της ως Σταυροπήγιον αναγνωρισθείσης και κατοχυρωθείσης Ιεράς Μονής της Θεοτόκου του όρους Μαχαιρά».

«ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΕΔΕΙΧΘΗΣ ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ» - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

«ΤΗΣ  ΣΥΝΟΔΟΥ  ΤΗΣ  ΠΡΩΤΗΣ  ΑΝΕΔΕΙΧΘΗΣ  ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ»

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

        Αθανάσιο, μετά ταύτα Άγιο και Μέγα, νεαρό τότε Διάκονο του Αλεξανδρείας, και Σπυρίδωνα Κύπριο Επίσκοπο Τριμυθούντος αρχαία και ισχυρή Παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας θέλει να πρωτοστατούν στον καταποντισμό του Αρείου, και την καταδίκη της μιαρής του αίρεσης στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο -Νίκαια Βιθυνίας, 325. Ο πρώτος με την απροσδόκητη και εκπληκτική για το νεαρό της ηλικίας- ήταν 27 χρονών-θεολογική του πληρότητα και εγκράτεια ! Πασίγνωστο αυτό. Ο δεύτερος, Άγιος Σπυρίδωνας, και της γιορτής του σήμερα, απλοϊκός ποιμένας άλογων προβάτων και λογικών με όπλο ένα κεραμίδι κοινό, κοινότατο !

       Το οποίο βέβαια δεν εκσφενδόνισε κατά της κεφαλής του αιρεσιάρχη. Αλλά ! Σηκώθηκε, το  κράτησε στο χέρι του ως όπλο αλλοτινό, δευτερόλεπτα σιωπής, και  εναγώνιας των λοιπών στην απέραντη αίθουσα σιγής. Και παρευθύς με φωνή δυνατή και σταθερή ακούγεται να λέει. «Εις το Όνομα του Πατρός», και φλόγα να ξεπηδάει ψηλά απ’ αυτό ! «Και του Υιού», συνεχίζει, και το νερό της κατασκευής του αποστραγγίζεται στα χαμηλά ! «Και του Αγίου Πνεύματος», ολοκληρώνει επισπεύδων, γιατί το χώμα του που είχε απομείνει έπιασε να χύνεται στο δάπεδο !

      Θαύμα, και σημείο, και συμβολική δια της Αγίας Τριάδας καταμήνυση ! Και πραγματική παρουσία εκεί μυστική, άμεση, ζωντανή, κατά το Λειτουργικό «Ωσαύτως Ων». Πάρα πολύ μεγάλων διαστάσεων Λειτουργία ετελείτο εκείνη την ώρα και τη στιγμή. Και ως θέλει ιδιαίτερα σε κρίσιμες περιστάσεις να φαίνεται καθαρά, ολοκάθαρα και ευδιάκριτα τόσο που να το βλέπουν και να καταλαβαίνουν οι πάντες χωρίς να μπορεί να αμφισβητηθεί ότι : «Η υπερβολή της δυνάμεως είναι του Θεού και μη εξ ημών», πάντα ! Ως γράφει και επισημαίνει Απόστολος Παύλος ο κορυφαίος φωτιστής των Εθνών, ειδωλολατρών ! Ειδωλολατρών κάθε εποχής.  Και των σημερινών, και τι τραγικό, που μπορεί να είναι και βαπτισμένοι χριστιανοί, συνειδητά ή ασυνείδητα σε διάφορες παραλλαγές δυστυχώς.

«Θρησκεία και Πολιτική για το μέλλον της Ευρώπης: Σχέσεις αντιθετικότητας ή συνεργασίας και συναλληλίας;» - Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου

 «Θρησκεία και Πολιτική για το μέλλον της Ευρώπης: Σχέσεις αντιθετικότητας ή συνεργασίας και συναλληλίας;»

Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου

Ἐν πρώτοις εὐχαριστῶ τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμο, τόν διοργανωτή τῆς σημαντικῆς αὐτῆς συνάντησης Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Τανάγρας κ. Ἀπόστολο, Διευθυντή τοῦ «Γραφείου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος παρά τῇ Εὐρωπαϊκῇ Ἑνώσει», καί τόν Ἐλλογιμώτατο Πρύτανη τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Καθηγητή κ. Γεράσιμο Σιάσο γιά τήν πρόσκληση νά συμμετάσχω ὡς ὁμιλητὴς στήν ἐκλεκτή αὐτή ὁμήγυρη.

Περιποιεῖ ὄντως μεγάλη τιμή στήν ταπεινότητά μου ἡ συμμετοχή μου σέ μία τέτοια συνάντηση διαπρεπῶν ἐκπροσώπων τῆς ἀκαδημαϊκῆς κοινότητας καί τῆς εὐρωπαϊκῆς πολιτικῆς ζωῆς, προκειμένου νά συζητήσουμε ἀπό κοινοῦ τόν ρόλο τοῦ Χριστιανισμοῦ σέ μία Εὐρώπη, ἡ ὁποία προσπαθεῖ νά προσεγγίσει τίς δύσκολες προκλήσεις τῆς μετανεωτερικῆς ἐποχῆς καί νά χαράξει νέους ὁρίζοντες.

Ἔχοντας διατρέξει μία μεγάλη περίοδο ἀποξένωσης, ἀπομάκρυνσης καί διάστασης, ἡ ἐνθάρρυνση -ἔστω διαλεκτικῆς ἐπαναπροσέγγισης ἀρχικῶς- αὐτῶν τῶν δύο μεγεθῶν, τοῦ Χριστιανισμοῦ καί τοῦ νέου Εὐρωπαϊκοῦ ἐγχειρήματος, δίνει τό μήνυμα ὅτι τὴν ὑστεραία ὑπάρχει ἀκόμη ἐλπίδα γιά μία Εὐρώπη εἰρηναῖα, ὄντως «ἀνθρώπινη», ἀλληλέγγυα καί κοινωνική. 

Συμμαχίες για άτομα με λιγότερες ευκαιρίες και αναπηρίες ήταν η πρόσκληση για την Xριστουγεννιάτικη Έκθεση καινοτόμου τέχνης και αλληλεγγύης της ErgoSEN.

Συμμαχίες για άτομα με λιγότερες ευκαιρίες και αναπηρίες ήταν η πρόσκληση για την Xριστουγεννιάτικη Έκθεση καινοτόμου τέχνης και αλληλεγγύης της ErgoSEN.

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε η χριστουγεννιάτικη έκθεση της ErgoSEN ΑΜΚΕ, η οποία πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Βυζαντινό κατά τις ημέρες 7 και 8 Δεκεμβρίου 2024.

Κύριος σκοπός και στόχος της έκθεσης αυτής ήταν να γίνει γνωστή η ErgoSEN στην Πατραϊκή κοινωνία.

Η ErgoSEN  είναι μία νεοϊδρυθείσα αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία με σκοπό την ένταξη στην οικονομική και κοινωνική ζωή ευάλωτων και μειονεκτούντων ομάδων συνανθρώπων μας με λιγότερες ευκαιρίες και αναπηρίες και ιδιαιτέρως η προετοιμασία τους για μια αξιοπρεπή εργασία που στοχεύει στην διαρκή βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομική και κοινωνική τους ανάπτυξη.

Στην ErgoSEN, είμαστε αφοσιωμένοι στην ενδυνάμωση των ατόμων με αναπηρία, διευκολύνοντας την πρόσβασή τους σε ουσιαστικές ευκαιρίες απασχόλησης. Ο οργανισμός μας παρέχει εξειδικευμένη εκπαίδευση σε εργαστήρια προστατευμένου περιβάλλοντος, εστιάζοντας σε διάφορες δεξιότητες για την ενίσχυση της παραγωγικότητας και της ανεξαρτησίας. Προωθώντας οικολογικά προϊόντα κατασκευασμένα από ανακυκλωμένα υλικά, κυρίως από ξύλο αλλά και γυαλί και μέταλλο δίνουμε έμφαση στη βιωσιμότητα και τον κοινωνικό αντίκτυπο. Σε συνεργασία με τοπικές φιλανθρωπικές οργανώσεις και κοινοτικές οργανώσεις, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε περιβάλλοντα χωρίς αποκλεισμούς, όπου όλοι μπορούν να ακολουθήσουν το πάθος τους για εργασία και δημιουργικότητα.

Τα θαύματα την ημέρα του Σαββάτου - π. Αντώνιος Μπλουμ

Τα θαύματα την ημέρα του Σαββάτου

π. Αντώνιος Μπλουμ

Στο τέλος της δημιουργίας, κατά την ημέρα του Σαββάτου, την έβδομη ημέρα, ο Θεός αναπαύθηκε. Τι συνέβη; Είναι μια στιγμή κατά την οποία, έχοντας ολοκληρώσει το δημιουργικό Του έργο, το παρέδωσε στον άνθρωπο για να το τελειοποιήσει. Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής μας λέει ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να ζει όχι μόνο με τον κτιστό και τον φυσικό κόσμο, αλλά και με τον πνευματικό κόσμο των αγγέλων και με τον ίδιο τον Θεό. Ευρισκόμενος ανάμεσα στους δύο κόσμους, ικανός να επικοινωνεί και με τους δύο, ο άνθρωπος μπορούσε να τους ενώσει και έτσι να οδηγήσει το σύνολο της δημιουργίας σε εκείνη την κατάσταση της τελειότητας, η οποία εκφράζεται από τον Απόστολο Παύλο ως «τα πάντα εν πάσι Χριστός». Στον άνθρωπο ανατέθηκε η Δημιουργία, αλλά αυτός την πρόδωσε, παραδίδοντάς την στα χέρια του Σατανά. Έτσι, ο Χριστός γίνεται ο νέος Αδάμ, ο Ένας που αναλαμβάνει ο ίδιος να γίνει οδηγός, η Κεφαλή του κτιστού κόσμου, για να τον οδηγήσει στην κλήση του.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον τόσο πολλά θαύματα του Χριστού επιτελούνται το Σάββατο. Είναι η Ημέρα του Ανθρώπου. Είναι η ημέρα κατά την οποία ο Θεός «ανεπαύθη από πάντων των έργων αυτού» και είπε: «τώρα είναι η σειρά του ανθρώπου να οδηγήσει στην τελειότητα αυτό που είχε δημιουργηθεί τέλεια και να οδηγήσει στην ολοκλήρωση αυτό που κατακερματίστηκε και τραυματίστηκε και καταστράφηκε».

Η ιστορικότητα του θαύματος του Αγίου Σπυρίδωνος και οι μεταγενέστερες αγιολογικές πηγές - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Η ιστορικότητα του θαύματος του Αγίου Σπυρίδωνος και οι μεταγενέστερες αγιολογικές πηγές

Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Ο Άγιος Σπυρίδων Επίσκοπος Τριμυθούντος είναι από τις πλέον σεβαστές μορφές του πρώιμου χριστιανισμού. Η προσωπικότητά του συνδυάζει απλότητα βίου και θαυμαστή χριστιανική ζωή. Από όλα τα Συναξάρια προβάλλει έντονα το επεισόδιο της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου (325 μ.Χ.), όταν, κατά την παράδοση, απέδειξε την ενότητα και τριαδικότητα του Θεού με ένα απλό κεραμίδι: «Εις το όνομα του Πατρός… εξήλθεν πυρ, του Υιού… ύδωρ, και του Αγίου Πνεύματος… έμεινεν η γη».

Η ιστορική παρουσία του Αγίου Σπυρίδωνος τεκμηριώνεται στους καταλόγους της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, όπου αναφέρεται ως «Σπυρίδων Τριμυθούντος Κύπρου». Ωστόσο, οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί του 4ου–5ου αιώνα —ο Ευσέβιος Καισαρείας, ο Σωκράτης Σχολαστικός, ο Θεοδώρητος Κύρου και ο Σωζομενός— δεν καταγράφουν οποιοδήποτε θαύμα.

Ο Κύπριος ιστορικός Σωζομενός (περ. 440 μ.Χ.) αναφέρει τον Σπυρίδωνα ως «ἄνδρα ἁπλοῦν καὶ θεοφόρον» (Hist. Eccl., I.11), χωρίς να κάνει λόγο για κεραμίδι ή θαυμαστό σημείο.

Το γεγονός αυτό δείχνει ότι η σχετική παράδοση δεν υπήρχε ακόμη σε γραπτή μορφή κατά τους πρώτους αιώνες.

Χριστούγεννα στη μικρασιάτικη Ερυθραία!..(Μέρος 2ο.)

Στα ερυθραιώτικα Δωδεκάμερα συνταιριάζονται έθιμα ειδωλολατρικά (παγανιστικά) και χριστιανικά, που συμβιώνουν αρμονικά μέσα στους αιώνες. Έθιμα πανάρχαια (όπως π.χ. το σπάσιμο του ρουδιού, τα κάλαντρα, τα στερνιάσματα κι οι μπολιστρίνες των παιδιών, τα γλυκά που αφήνουν στις πηγές, τα συμβολικά φυτά) συνδυάζονται με δημοφιλέστατες αιωνόβιες βυζαντινές συνήθειες (όπως π.χ. το σφράγισμα γλυκών και ψωμιών με δικέφαλους αϊτούς, τα χάρτινα ομοιώματα ναών, τα χαιρέτια κι οι βίζιτες, η ωραία εκκλησιαστική παράδοση με τους εξαίσιους ύμνους, οι κλάδοι ελαίας). Οι οικογενειακές συγκεντρώσεις, με τα πολλά φαγητά και τις τελετές εστίας, είναι επίσης παράδοση πολλών αιώνων. Ελάχιστες ή ανύπαρκτες ήταν οι νεότερες επιρροές από την Ευρώπη, αν αναλογιστούμε ότι μόλις το 1917 στα Βουρλά (τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη των μικρασιατικών παραλίων, μετά τη Σμύρνη, με 35.000 κατοίκους), σε ένα και μόνο σπίτι, της μεγαλοαστής Στέλλας Κωνσταντινίδου, στόλισαν χριστουγεννιάτικο δέντρο!
 
Τα χαζιρέματα (προετοιμασίες) για τις γιορτές ξεκινούν από την επομένη του Άη-Φιλίππου (15 Νοε.), με πνευματικοσωματική προπαρασκευή, τη νηστεία του σαραντάμερου, που δεν είναι τόσο αυστηρή, όσο η πασχαλινή Σαρακοστή, αφού διακόπτεται συχνά από ψαροφαγία στα Εισόδια της Παναγίας (21 Νοε.) και σε γιορτές σπουδαίων αγίων (Αικατερίνης, Ανδρέα, Νικολάου κ.ά).

Η νοσηρή θρησκευτικότητα φανερώνεται μέσα από την υποκρισία,

 Η νοσηρή θρησκευτικότητα φανερώνεται μέσα από την υποκρισία, 

την τάση για κατάκριση και την διαστρεβλωμένη προσκόλληση στους τύπους 

με αποτέλεσμα να χάνεται το κεντρικό μήνυμα της θείας αγάπης και του ελέους.

Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Φιλόθεος

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΤΗ ΒΙΑ"

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

 Η Ελληνοαμερικανική Ένωση και η «Πρωτοβουλία για την πρόληψη της ενδοοικογενειακής βίας» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, διοργανώνουν την επίσημη παρουσίαση του βιβλίου των εκδόσεων «Αρχονταρίκι» ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΤΗ ΒΙΑ το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2025 στις 7:00 μ.μ. στο Θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης (Μασσαλίας 22, 106 80 Αθήνα).

Πρόγραμμα

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ
• Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος.
• Πρωτ. Αντώνιος Καλλιγέρης, Διευθυντής Διεύθυνσης Ποιμαντικής Γάμου και Οικογένειας, Συντονιστής «Πρωτοβουλία για την πρόληψη της ενδοοικογενειακής βίας»
του Ιδρύματος Νεότητος και Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
• Δρ Λεωνίδας Τζώνης, Πρόεδρος της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης.