113 χρόνια από τη Θυσία του Λορέντζου
Μαβίλη – Ο Ήρωας των Σονέτων και της Ελευθερίας
«Περίμενα πολλές τιμές, αλλά όχι και την
τιμή να πεθάνω για την Ελλάδα».
Λορέντζος Μαβίλης, τελευταία του λόγια
πριν πάρει τον δρόμο για την Ανώ Ελλάδα
Αντί μνημόσυνου
Μια μέρα σαν την προχθεσινή, 28 Νοεμβρίου
1912 ο πάπα-Φώτης, ο ιερέας του τάγματος των Γαριβαλδίνων κλείνει τα μάτια του
52χρονου Έφεδρου Λοχαγού, ποιητή, πρώην βουλευτή και σπουδαιότερου Έλληνα
σονετογράφου Λορέντζου Μαβίλη, ο οποίος μόλις έχει εκπνεύσει στη Μπαλντούμα,
μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του Σώματος των Γαριβαλδινών για κατάληψη του
Δρίσκου της Ηπείρου, στις μάχες για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων.
Είναι γνωστόν ότι στο επιτάφιο επίγραμμα του
Αισχύλου εκείνο που δοξαστικά τονίζεται δεν είναι το ποιητικό έργο του αλλά η
συμμετοχή του στη μάχη του Μαραθώνα και η «ευδόκιμος αλκή» που επέδειξε. Έτσι
κι αλλιώς, όμως, η περίπτωση του Αισχύλου αποτελεί ίσως το χαρακτηριστικότερο
παράδειγμα ενός λαμπρού ποιητή που παίρνει ενεργά μέρος σε έναν πατριωτικό
πόλεμο. Ανάλογο παράδειγμα πολεμιστή και ποιητή σχεδόν 2500 χρόνια μετά είναι ο
Λορέντζος Μαβίλης, ο οποίος σκοτώνεται, ντυμένος το κόκκινο χιτώνιο των Γαριβαλδινών
(για να μη φαίνεται το αίμα!), σε ηλικία 52 ετών, στον Δρίσκο, απέναντι από τα
Γιάννενα, στις 28 Νοεμβρίου 1912.